می نویسم پس هستم
بچه ها بنویسید، جزوۀ من اینهاست:
گر نگاهی دارید، خود افق ناپیداست.
باز با اوج و فرود؛
بی نهایت در دشت راه هایی پیداست.
بچه ها بنویسید، جزوۀ من اینهاست:
دانش و دانستن، پرسش و پویایی؛
وبه هر اصل یقین شک کردن؛
و تلاشی سنگین و دوباره دیدن.
اصل را ارزیدن و به رویش چیدن؛
استخوان بندی دانستن را.
بچه ها بنویسید، جزوۀ من اینهاست:
ارث هر انسانی، خود انسانیت است.
و فرآیند وجود " ابتدا ناپیداست"!
انتها تا فرداست؛
و در این بین در این بازۀ کم، جای ماها اینجاست.
جای ماها اینجاست.
بچه ها بنویسید، جزوۀ من اینهاست:
استخوان انسان نیست، جای پایی در سنگ و سفالی هرچند، پرِ از نقش و نگار؛
و نشان ها بسیار، باشد اینها ابزار.
ما بدان می سازیم، همه انسانیتِ انسان را.
بچه ها بنویسید، جزوۀ من اینهاست:
که گذشته مرده است، مرده و افسرده است.
زندگی پیدا نیست، شور و هم غوغا نیست.
زندگانی اینجاست، بین ماها و شماست.
زندگانی اینجاست بین ماها و شماست.
ع.گ.
۶ نظر:
عالی بود
استاد همیشه جزوه هایت را سعی می کردیم کامل یاد داشت برداریم اما هیچ وقت شب امتحان چیزی نمی فهمیدیم
ولی الان در حسرت همون جزوه هایی هستیم که ازش هیچی نمی فهمیدیم
دلمون برای تمامی لحظه های که توی کلاستون میگذشت تنگ شده الان میفهمیم چقدر برای دانشجوهاتون ارزش قائل بودید الان به خوبی میتوانیم دوره هارو ...برادوستی زارزی و... شرح بدیم اما چقدر دیر شده...
زندگی ظرف همین امروز است،زندگی شوق رسیدن به همان فردایی است که نخواهد آمد وتو نه در دیروز ونه در فردایی ظرف امروز پر از بودن توست
استادنبینیم که دلتون تنگ شده باشه.وقتی انتها تا فرداست پس دلتنگی هم بی معناست.وقتی زندگانی ماییم زندگی بامعناست.
سلام وخسته نباشید جزوه یادداشتشد واین هم نظر خواهی پایان ترم که همیشه از ما می گرفتید.
درود آموزگارم
شايد به گونه اي ما مانند هميم ، ما همه دلتنگ هستيم
به ياد درس هايي كه در حضور شما آموختيم
بدرود گرامي
ارسال یک نظر